احساس خوب

احساس خوب

آدما دو دسته اند:
دسته اول: افرادی هستند که به حوادث اطراف واکنش نشان می دهند (این اتفاق بد افتاد ناراحتم حس بدی دارم و این اتفاق خوبی افتاد خوشحالم حس خوبی دارم)
دسته دوم: افرادی هستند که معتقدند شادی پایه ی زندگیشونه و اتفاق بدی براشون بیفته سعی می‌کنند به چیزهای خوشحال‌کننده فکر کنند یا حداقل به این درجه نرسیدن به این سمت میل کنند این طوری باشیم که هر روز بیشتر از دیروز توجه بیشتری به چیزهای خوب زندگیمون بکنیم و هر روز بهتر از دیروز باشیم و ارتعاش بهتری بفرستیم .
امروز یک اتفاق افتاد من با دسته جدیدی از افراد آشنا شدم اونم این بود که شما در شرایط ناراحتی و اتفاق بد نه تنها باید ناراحت باشی بلکه هیچ راه نجاتی هم نداری و علاوه بر آن اتفاق خوب هم اگر افتاد خوشحال نباش چون مقطعی است و دو روز دیگر به حدی بدبختی میاد سرت و باید به بدبختی هات فکر کنی.
یک جمله دیگر هم گفت آدم اومده روی زمین اصلا بدبختی بکشه.
یک شعری هم خوند :
آسوده نباش که بی نیازی
یک آن دگر پر از نیازی
آنجا که تو فرعون زمانی
در تیرراس باد خزانی
مثل اینکه این آقا فرزندش موفقیتی کسب کرده بود خوشحال بود و این آقا دوست داشت که او ناراحت باشد.
گفتم بهشون این شعر درست اما میخوام از مولانا یه شعر بهتون بگم
که تعریف درست قانون جذب از توی همین دوتابیته:
خوش باش که هرکه راز داند
داند که خوشی خوشی کشاند
شیرین چو شکر تو باش شاکر
شاکر هم دم شکر ستاند
انتخاب با خودمونه بین این دوتا شعر که کدوم رو انتخاب کنیم و توی زندگیمون یک انتخاب همین شکلی هم داریم.
بدونیم چیزهایی که دوست داریم رو نگاه کنیم و چیزهایی که دوست نداریم را.
حس خوب فقط از توجه به چیزهایی که دوست داریم به وجود می‌آید و حس بد هم از توجه به چیزهایی که دوست نداریم.